Wiadomości

• PL-DANE: Wskaźnik PMI dla przemysłu w Polsce we wrześniu wzrósł do 48,6 pkt. z 47,8 pkt. w sierpniu. Konsensus prognoz zakładał spadek do 47,3 pkt. Indeks PMI dla polskiego przemysłu zaskoczył pozytywnie rosnąc trzeci miesiąc z rzędu. Presja inflacyjna w sektorze przemysłowym pozostaje niska. Uwagę zwraca rosnąca dywergencja pomiędzy przemysłową koniunkturą w Polsce a strefą euro (a już szczególnie Niemcami). 
• PL-BGK-AUKCJA: Bank Gospodarstwa Krajowego na przetargu 3 października, w ramach emisji na rzecz Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, zaoferuje papiery serii FPC0328, FPC0631, FPC0733 i FPC0342. Podaż wyniesie minimum 250 mln zł. 
• EZ-DANE: Według wstępnego wyliczenia inflacja HICP w strefie euro spadła we wrześniu do 1,8% r/r z 2,2% miesiąc wcześniej. Spadek był zgodny z oczekiwaniami rynkowymi. To najniższy poziom inflacji w strefie euro od połowy 2021 r. Zejście inflacji poniżej celu inflacyjnego (2%) będzie istotnym czynnikiem wspierającym szybsze łagodzenie polityki pieniężnej przez EBC. 
• US-DANE: Wskaźnik aktywności w amerykańskim przemyśle ISM we wrześniu utrzymał się na poziomie z poprzedniego miesiąca 47,2 pkt. Rynek oczekiwał lekkiego wzrostu do 47,5 pkt. Z kolei liczba nieobsadzonych etatów w USA, według ankiety JOLTS, w sierpniu wyniosła 8,04 mln wobec 7,71 mln miesiąc wcześniej. Szerzej komentujemy te dane poniżej.

Kolejne sygnały rozluźnienia amerykańskiego rynku pracy

Wczoraj w USA zostały opublikowane dane JOLTS – badania rotacji pracowników w firmach, dostarczającego informacji na temat wakatów, przyjęć, zwolnień i dobrowolnych odejść. Dla ekonomistów najciekawsze są te ostatnie. Stopa odejść dobrowolnych jest bowiem niezłym wskaźnikiem wyprzedzającym (w 2007 r. zaczęła spadać pół roku przed początkiem recesji). Powód jest całkiem racjonalny: pracownicy sami rezygnują z pracy, jeśli mają pewność, że znajdą inną (lub taką już znaleźli); w okresie dekoniunktury z kolei lepszy jest wróbel w garści (obecna praca) niż gołąb na dachu. Jeśli ktoś z Czytelników pamięta o „Wielkiej Rezygnacji”, to ten medialny twór miał realny odpowiednik w postaci najwyższej stopy odejść dobrowolnych w historii, czyli w 2021 r. i na początku 2022. Rynek pracy w USA był więc niesamowicie rozgrzany, ale już nie jest. W sierpniu b.r. stopa odejść dobrowolnych spadła do 1,9%, co jest najniższą wartością od 2015 r.

Stopa odejść dobrowolnych w USA (%)

Źródło: Macrobond

Dane JOLTS mają oczywiście wady (historia od 2001 r., niski odsetek odpowiedzi w badaniu), ale trendy w nich widoczne są zgodne z tym, co pokazują inne dane, a ostatnie (od kwietnia b.r.) spadki stopy odejść dobrowolnych ładnie wpisują się w obraz gospodarki, która nie dostała monetarnego zastrzyku wtedy, kiedy tego oczekiwała. Tąpnięcie stopy odejść dobrowolnych będzie kolejnym argumentem za kontynuacją cyklu obniżek stóp Fed na listopadowym posiedzeniu. Obecnie szanse na cięcie układają się 60:40 na korzyść 25 i niekorzyść 50 pb. Bardziej zdecydowane ruchy – być może po piątkowych payrollach.   

Komentarz rynkowy

• ZAGRANICA: Wczoraj na rynkach działo się dużo: dane z USA zaskakiwały w kratkę, inflacja w strefie euro dała EBC zielone światło do przyspieszenia cięć stóp, a atak rakietowy Iranu na Izrael stanowił kulminację ostatnich napięć geopolitycznych w regionie. W konsekwencji, rentowności obligacji skarbowych zanurkowały o 8-10 pb (na długim końcu), ceny ropy naftowej wzrosły nawet o 4%, na giełdach królowała czerwień a dolar odzyskał siłę i umocnił się o prawie 1%. Większość z w/w tematów jest już zgrana, za wyjątkiem geopolityki, która będzie prawdopodobnie ciążyć rynkom w najbliższych dniach, choć podejrzewamy, że wczorajszy atak rakietowy był rynkowo najważniejszy a ten aspekt napięć wygaśnie po kolejnej (ostatniej) rundzie wzajemnych ciosów Izraela i Iranu. W kalendarzu wydarzeń makroekonomicznych dziś raczej pusto. Nie spodziewamy się, aby ewentualne zaskoczenie w danych ADP miało poruszyć rynkami.  
• POLSKA: Krajowe rynki były zaskakująco spokojne, jak gdyby limit zmienności na ten tydzień został wykorzystany dzień wcześniej. Delikatny wzrost rentowności SPW, osłabienie złotego o ok. 1 grosz i spadki warszawskich indeksów giełdowych w końcówce sesji są oczywiście spójne ze wzrostem awersji do ryzyka, natomiast skala tych ruchów była stosunkowo niewielka. W przypadku rynku FX ostatnia wyprzedaż doprowadziła złotego do poziomów bliskich ważnym technicznym oporom (4,30). Dziś napięcia geopolityczne powinny odsunąć się (przynajmniej z rynkowego punktu widzenia) na dalszy plan, a my zajmiemy się decyzją RPP. Nie spodziewamy się zmiany stóp i tym samym rynkowego efektu posiedzenia, interesujące dla inwestorów sygnały mogą się pojawić na konferencji prezesa NBP w czwartek.

Kalendarz najważniejszych odczytów makroekonomicznych w bieżącym tygodniu znajduje się tutaj.