Wiadomości

• PL-NBP-DANE: Ceny transakcyjne na 7 największych rynkach nieruchomości w IV kwartale wzrosły o 12,1% r/r na rynku pierwotnym, z kolei te ofertowe wzrosły o 9,2% - podał NBP. Z kolei średnia cena transakcyjna na rynku pierwotnym jeszcze wzrosła w IV kwartale do 14,3 tys. zł za m2, z kolei na rynku wtórnym obniżyła się do 13,2 tys. zł. Sytuacja cenowa na rynku nieruchomości stabilizuje się (po okresie dynamicznych wzrostów cen). Poziom cen, zgodnie z naszymi oczekiwaniami, z początkiem 2025 r. powinien zacząć nieznacznie się obniżać.   
• PL-GUS-DANE: Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w IV kwartale wzrosło o 12,4% r/r i wyniosło 8.477,21 zł - podał GUS. W ujęciu kwartał do kwartału wynagrodzenie wzrosło o 3,9%. Więcej na temat tych danych piszemy w dalszej części raportu.
• PL-CENY: Dalsze mrożenie cen energii po III kwartale będzie uzależnione od taryf spółek - poinformowała szefowa resortu klimatu Paulina Hennig-Kloska. Dodała, że jej zdaniem taryfy nie zejdą jeszcze do poziomu cen mrożonych, a więc ta interwencja będzie dalej potrzebna. Sugeruje to, że bez względu na to jakie zostaną przyjęte taryfy energetyczne po okresie dotychczasowego „mrożenia” cen energii, nie będzie podbicia inflacji z tego tytułu w IV kwartale.
• US-FED: Bank centralny USA nie musi spieszyć się z dostosowaniem stóp procentowych - poinformował prezes Fed Jerome Powell przed Komisją Bankową Senatu USA. Powell dodał, że inflacja nadal jest nieco podwyższona.
• UE-US: Przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen zapowiedziała, że decyzja USA o nałożeniu ceł na europejski eksport stali i aluminium nie pozostanie bez odpowiedzi. Dodała, że reakcją będą stanowcze i proporcjonalne środki.

Płace w gospodarce narodowej nadal dwucyfrowe 

Wczoraj GUS opublikował dane o średnim wynagrodzeniu w gospodarce narodowej za 4Q24. Wyniosło ono 8477 zł, co jest równoznaczne ze wzrostem o 12,4% r/r wobec wzrostu 13,4% kwartał wcześniej. To istotnie wyższe tempo wzrostu niż to, z którym mieliśmy do czynienia w zazwyczaj komentowanym przez nas sektorze przedsiębiorstw (10,4% r/r). Choć sama rozbieżność między tymi dwoma ujęciami jest obserwowana od 2022 roku, to szczególnie interesująca jest dla nas dynamika zmian płac w gospodarce narodowej, ale POZA sektorem przedsiębiorstw. Dlaczego? Już spieszymy z wyjaśnieniem. 

Zacznijmy od podstawowych pojęć – jaka jest różnica między danymi z gospodarki narodowej a tymi z sektora przedsiębiorstw? Te pierwsze, w przypadku rynku pracy, dotyczą wszystkich zatrudnionych w kraju. Natomiast sektor przedsiębiorstw obejmuje wyłącznie zatrudnionych na umowę o pracę oraz w firmach zatrudniających powyżej 9 pracowników. Pracujący w sektorze przedsiębiorstw są więc częścią pracujących w gospodarce narodowej i stanowią około 60% niej. To właśnie sektor przedsiębiorstw jest zazwyczaj tym, który komentujemy ze względu na fakt, że informacje o nim są publikowane z częstotliwością miesięczną. Natomiast dane z gospodarki narodowej publikowane są z częstotliwością kwartalną i z dużym opóźnieniem, lecz mocno korelują z danymi z sektora przedsiębiorstw.

Postanowiliśmy jednak pochylić się nad dynamiką wynagrodzeń z gospodarki narodowej, ponieważ w roku 2024 zachowywała się nieco inaczej niż jej odpowiednik z sektora przedsiębiorstw. A mianowicie w sektorze przedsiębiorstw tempo wzrostu wynagrodzeń było w nieustannym trendzie spadkowym, natomiast w gospodarce narodowej przyspieszało do 2 kwartału, by w drugiej połowie roku lekko się obniżyć. Oznacza to, że coś zadziało się poza sektorem przedsiębiorstw, czyli w sektorze MŚP, a w szczególności wśród firm zatrudniających 9 pracowników lub poniżej oraz samozatrudnionych. 

Dynamika płac (%r/r, 4-kwartalna średnia ruchoma)

Źródło: GUS, Pekao Analizy

Choć powinniśmy raczej powiedzieć, co się nie zadziało – nie zobaczyliśmy tam jeszcze ustąpienia presji płacowej. 4-kwartalny trend poza sektorem przedsiębiorstw jest nadal wzrostowy, lecz dane za 4 kwartał (wyhamowanie dynamiki) sugerują, że możemy znajdować się gdzieś w okolicach lokalnego maksimum tempa wzrostu płac. Na razie jednak jest zbyt wcześnie, by patrzeć optymistycznie w przyszłość.

Bardzo opornie spadająca dynamika płac w sektorze przedsiębiorstw oraz nadal rosnąca poza tym sektorem to nie jest dobra kombinacja. Z pewnością jest to jeden z silniejszych argumentów stojących za odroczeniem obniżek stóp procentowych, a dane za pierwszy kwartał bieżącego roku mogą być kluczowe w kontekście decyzji o luzowaniu polityki pieniężnej. Tym samym, pozostajemy pewni naszej prognozy dotyczącej pierwszych obniżek stóp dopiero w połowie roku

Komentarz rynkowy

• ZAGRANICA: Z wizyty J. Powella na Kapitolu nic dla rynków nie wyniknęło – szef Fed powtórzył znane z poprzednich wystąpień publicznych słowa dotyczące ostrożności, braku pośpiechu i niepewności co do kształtu i skutków polityki gospodarczej nowego rządu w USA. W konsekwencji, nie było żadnej zauważalnej reakcji rynków. Rentowności amerykańskich papierów skarbowych wzrosły wczoraj o 2-4 pb (ale nie z uwagi na retorykę Fed), europejskich o 5-7 pb. W tych warunkach dolar znalazł dobre warunki do deprecjacji i byliśmy świadkami wzrostów EUR-USD o prawie 1%. Dziś rynki będą miały dobrą okazję do podbicia zmienności, przed nami bowiem publikacja danych o inflacji CPI z USA za styczeń. Jej znaczenie jest niemałe – rynki w swoich prognozach już zasadniczo uwzględniły podwyższoną skalę dostosowań cenników na początku roku. Jeśli w tym zakresie nie będzie niespodzianki i przyspieszenia w ujęciu r/r, zaczną się tworzyć warunki dla cięć stóp Fed w II połowie roku.
• POLSKA: Słabszy dolar sprzyjał wczoraj umocnieniu walut rynków wschodzących i złoty nie był tu wyjątkiem. W godzinach popołudniowych na parze EUR-PLN zanotowaliśmy nowe lokalne minimum – zbliżyliśmy się bowiem jeszcze bardziej do 4,17. Mozolny charakter marszu EUR-PLN na południe nie jest wynikiem obecności ważnych poziomów technicznych. Naszym zdaniem od pewnego czasu działają już czynniki fundamentalne – złoty jest po prostu relatywnie mocny i coraz trudniej o duże skoki. Zamiast tego mamy systematyczną, powolną, ale konsekwentną aprecjację, która nie musi mieć w krótkim okresie bliskich barier. Jak wspominaliśmy wielokrotnie, mocny złoty nie jest sam w sobie powodem do osłabienia i najważniejszy z czynników podtrzymujących jego wyceny (restrykcyjna polityka pieniężna) nie przestanie prędko działać. Rynki stopy procentowej były z kolei wczoraj bardzo europejskie – wzrosty rentowności i stawek IRS wczoraj to 5-8 pb, z tendencją do stromienia krzywych. Dziś w centrum uwagi znajdzie się, oprócz czynników globalnych, aukcja sprzedaży SPW. 

Kalendarz najważniejszych odczytów makroekonomicznych w bieżącym tygodniu znajduje się tutaj.