Wiadomości

• DE-DANE: Zamówienia w niemieckim przemyśle wzrosły o 4,2% m/m, wyraźnie powyżej prognoz zakładających wzrost o 1,5%. Wprawdzie wynik ponownie zawyżyły pojedyncze duże zamówienia, ale dane z ostatnich miesięcy wskazują, że popyt na wyroby niemieckiego przemysłu uklepał dno. Losy ożywienia są jednak niepewne z uwagi na sytuację wielu kluczowych partnerów handlowych i tendencje protekcjonistyczne (w tym w USA).  
• US-DANE: Nastroje w sektorach usługowych okazały się wyraźnie lepsze od prognoz – wskaźnik koniunktury ISM wzrósł z 54,9 we wrześniu do 56,0 w październiku. Uwagę zwraca m.in. solidny wzrost subindeksu zatrudnienia i komentarze ankietowanych wskazujące na efekty październikowych huraganów. Generalnie, sam październik był najlepszym miesiącem pod względem nastrojów firm od dwóch lat a pod względem skłonności do zatrudniania – od sierpnia zeszłego roku.  
• US-WYBORY: Wg cząstkowych danych i projekcji ośrodków analitycznych w wyborach prezydenckich w USA wygrał były prezydent Donald Trump. Wyniki wyborów do Kongresu nie są jeszcze znane, ale wg obecnego stanu rzeczy (8:30 czasu polskiego) kontrolę nad Senatem przejęli Republikanie a bój o Izbę Reprezentantów pozostaje otwarty. Więcej na temat wyborów i ich skutków piszemy w dalszej części raportu.  

Powrót do 2016  

Wprawdzie liczenie głosów jeszcze trwa, ale wg wszelkich znaków na niebie i ziemi prezydentem Stanów Zjednoczonych zostanie ponownie (po czteroletniej przerwie) Donald Trump, zdobywając większość głosów w kolegium elektorskim i najpewniej również w wyborach powszechnych. Republikanie przejęli również (zgodnie z przewidywaniami) kontrolę nad Senatem, ale jej skala pozostaje niepewna, podobnie jak kwestia kontroli nad Izbą Reprezentantów. Tym niemniej, przesunięcia w preferencjach są generalnie mocno skorelowane ze sobą i szanse na to, że nowy prezydent będzie miał sprzyjający mu Kongres, są spore. Stany Zjednoczone dołączają tym samym do dużej grupy państw, w których urzędujące partie tracą poparcie lub władzę.  

We wczorajszym raporcie wskazywaliśmy na możliwe scenariusze i ich skutki gospodarcze oraz rynkowe. Spośród tego kwartetu scenariuszy jesteśmy – w świetle aktualnych danych – gdzieś pomiędzy pierwszym i drugim, a więc blisko najlepszego możliwego wyniku z punktu widzenia dolara i amerykańskich akcji i najgorszego z punktu widzenia tamtejszych obligacji. Reakcja rynków w noc wyborczą i w dzisiejszy poranek mówi wszystko: dolar umocnił się o ok. 2%, indeksy giełdowe wzrosły o ok. 1,5%, rentowność długoterminowych papierów skoczyła o ok. 20 pb. Być może to nie koniec Trump trades, w zależności od wyniku wyborów do Kongresu i postrzeganego przez rynki prawdopodobieństwa złagodzenia polityki fiskalnej przez nowy rząd.  

O tym, czego się spodziewać po nowym rządzie, pisaliśmy już wielokrotnie (1, 2, 3).  

Po pierwsze, w centrum polityki gospodarczej znajdą się cła i szeroko pojęty protekcjonizm. Można oczekiwać, że cła będą pełnić kilka ról: fiskalną, instrumentu polityki przemysłowej, negocjacyjną, geopolityczną, etc. Z przedwyborczych zapowiedzi można wydestylować powszechne cło importowe w wysokości 10-20% i znacznie wyższą stawkę na towary z Chin.  

Po drugie, jeśli Izba Reprezentantów pozostanie w rękach Republikanów, otwiera się przestrzeń do realizacji większej części programu wyborczego nowego prezydenta. Będzie ona tym większa, im więcej miejsc w Senacie przypadnie Republikanom (co zmniejszy siłę umiarkowanych senatorów). Na tapecie są zatem działania deregulacyjne, różnego rodzaju cięcia podatków z programu przedwyborczego i być może wycofanie się z niektórych polityk poprzednich administracji (polityka przemysłowa, reforma służby zdrowia). 

Z punktu widzenia rynków i gospodarki ważne będą nie tylko działania nowego rządu, ale również reakcja polityki pieniężnej. Naszym zdaniem jest to najsłabszy element konsensusowych zakładów z ostatnich tygodni a wpływ wyborów na działania Fed będzie mniejszy niż inwestorom się wydaje. Wynika to z ograniczonego wpływu wyższych ceł na inflację (cła podwyższą trwale poziom cen, ale nie ich dynamikę), efektów znaczącego umocnienia dolara i niepewnego kształtu polityki fiskalnej. Co więcej, w ostatecznym rozrachunku decydujące dla Fed będą perspektywy inflacji w średnim okresie i logika stojąca za prowadzeniem cyklu obniżek stóp nie jest naruszona: inflacja spadła do celu i obecny poziom stóp generuje nieakceptowalne ryzyka, którym trzeba przeciwdziałać.  

Powrót Donalda Trumpa do Białego Domu to oczywiście powrót wojen handlowych jako tematu makroekonomicznego i inwestycyjnego. Cierpiały i będą na tym cierpieć rynki wschodzące, zarówno z uwagi na ekspozycję na rynek amerykański, jak i na konsekwencje wzrostu stóp proc. w drożejącym dolarze, ale po pierwszej fali wyprzedaży inwestorzy mogą zacząć różnicować swoje nastawienie do poszczególnych EM. Pomimo (a może: ze względu na) dużej wyprzedaży krajowych aktywów utrzymujemy konstruktywne nastawienie do nich. Naszym zdaniem nie ma żadnego idiosynkratycznego czynnika, który sprawiałby, że Polska będzie relatywnie (w stosunku do innych państw regionu i koszyka) stratna w nowym układzie politycznym w USA.  

Komentarz rynkowy

• ZAGRANICA: Oczekiwanie na wynik wyborów w USA umiliły inwestorom dane o koniunkturze w usługach w USA, które okazały się lepsze od prognoz. Ich efekt widać i na rynkach stopy procentowej, i na giełdzie i na notowaniach dolara. Same wybory przyniosły triumf Donaldowi Trumpowi i Republikanom. Konsekwencje rynkowe są jasne i pisaliśmy o nich wcześniej. Póki co należy więc się spodziewać mocnego dolara i wzrostu rynkowych stóp. Tym niemniej, na polityce się świat nie kończy i procesy gospodarcze dalej się toczą. Dziś rozpoczyna się posiedzenie FOMC, którego efektem będzie kolejna obniżka stóp procentowych w USA, tym razem w standardowej skali. Naszym zdaniem trzeba się do standardowych cięć przyzwyczaić. Wpływ wyborów w USA na cykl obniżek stóp będzie mniejszy niż wydają się wyceniać to obecnie rynki.
• POLSKA: Przez większość dnia złoty był stabilny – atak na 4,365 został szybko odparty. Na rynku SPW z kolei znów pojawili się kupujący, co zawęziło spready polskich papierów do benchmarków zagranicznych. Reakcja rynku FX na wybory w USA była jak dotąd ograniczona i przejściowa, ale tego samego nie będziemy mogli powiedzieć o reakcji rynku SPW (wzrostu rentowności amerykańskiej 10-latki o 20 pb nie da się zignorować). Podtrzymujemy w tym miejscu naszą tezę, że rynki w swojej wyprzedaży polskich aktywów przereagowały i, gdy kurz opadnie, polskie aktywa powinny być relatywnymi zwycięzcami powrotu kapitału na rynki wschodzące.  

Kalendarz najważniejszych odczytów makroekonomicznych w bieżącym tygodniu znajduje się tutaj.