Wiadomości

• PL-DANE: 5,0% r/r – wyniosła w październiku inflacja CPI. Odczyt był zgodny z konsensusem prognoz i minimalnie niższy od naszych oczekiwań (5,1% r/r). Inflacja bazowa wg naszych szacunków wyniosła 4,1-4,2% r/r (odczyt poznamy za dwa tygodnie). Październik przyniósł kontynuację trendów inflacyjnych z września, czyli podwyższone tempo wzrostu cen żywności (0,7% m/m), spadek cen paliw (-2,2% m/m – głębiej niż szacowaliśmy) oraz stabilizację inflacji bazowej na podwyższonym poziomie. Więcej na temat tego odczytu napisaliśmy w czwartek. Podtrzymujemy prognozę, że inflacja CPI w Polsce utrzyma się do końca roku w okolicach 5%.  
• PL-BUDŻET: Ministerstwo Finansów na koniec października miało 130 mld zł rezerw gotówkowych a stopień sfinansowania potrzeb pożyczkowych na 2024 r. wyniósł 95%. Odsetek ten najprawdopodobniej odnosi się jednak do potrzeb pożyczkowych sprzed nowelizacji budżetu. Więc po planowanym zwiększeniu deficytu o 56 mld zł w tym roku, stopień sfinansowania potrzeb pożyczkowych obniży się o kilkanaście procent. Ministerstwo Finansów planuje w listopadzie 2 aukcje sprzedaży o wartości 5-10 mld zł każda oraz jedną dodatkową aukcję sprzedaży lub zamiany.  
• EZ-INFLACJA: Wzrost cen konsumpcyjnych w strefie euro przyspieszył w październiku z 1,7 do 2,0% r/r wobec konsensusu prognoz 1,9% r/r – wg statystyki HICP Eurostatu. Źródłem zaskoczenia były zapewne ceny żywności, których wzrost przyspieszył z 2,4 do 2,9% r/r. Wysoką dynamiką cechowały się także ceny usług: 3,9% r/r – bez zmian w stosunku do września. Inflacja bazowa również się nie zmieniła i wyniosła 2,7% r/r. Podwyższona dynamika cen komplikuje plany EBC relatywnie szybkiego zejścia do neutralnego poziomu stóp procentowych.  
• US-PAYROLLS: W październiku amerykańska gospodarka dodała zaledwie 12 tys. nowych miejsc pracy poza rolnictwem – dużo mniej niż we wrześniu (223 tys.) i wyraźnie mniej niż konsensus prognoz (115 tys.). Towarzyszyła temu rewizja w odczytów za ostatnie 2 miesiące o łącznie 100 tys. miejsc pracy. Odczyt zaniżyły skutki huraganów w USA (Helene i Milton) oraz strajku w firmie Boeing, ale ich wpływ był już uwzględniony w prognozach. Wydźwięk piątkowego raportu Payrolls należy więc mimo to określić jako negatywny. Stopa bezrobocia pozostała natomiast bez zmian (4,1% - zgodnie z oczekiwaniami) a przeciętna płaca godzinowa wzrosła o 0,4% m/m. 
• US-INFLACJA: Wzrost cen osobistych wydatków konsumpcyjnych, czyli tzw. inflacja PCE obniżył się we wrześniu z 2,3 do 2,1% r/r. Odczyt był zgodny z oczekiwaniami. 
• US-KONIUNKTURA: Koniunktura w amerykańskim przemyśle wg ISM lekko się w październiku pogorszyła. Indeks obniżył się z 47,2 do 46,5 pkt. Konsensus prognoz spodziewał się lekkiej poprawy wskaźnika, do 47,6 pkt. W jeszcze większej skali pogorszył się sentyment przemysłu z regionu Chicago. Wskaźnik Chicago PMI obniżył się z 46,6 do 41,6 pkt.  

Komentarz rynkowy

• ZAGRANICA: Rollercoaster. Początkowa reakcja na dane z amerykańskiego rynku pracy była dość zrozumiała: dolar się osłabił, rynkowe stopy runęły o 10-14 pb. Potem jednak z każdą chwilą rynki zmieniały zdanie na temat tych danych, z powrotem odceniając świeżo wycenione cięcia stóp. Powód jest prosty – po wyłączeniu czynników jednorazowych tempo wzrostu zatrudnienia jest wciąż przyzwoite. Dodatkowo, apetytowi na ryzyko sprzyjały dobre wyniki niektórych spółek technologicznych na amerykańskiej giełdzie.  W tym tygodniu dane makro znikają z radarów inwestorów a na pierwszy plan wysuwają się wybory w USA. Nie będziemy udawać, że wiemy, jaki będzie ich wynik i doradzalibyśmy sceptycyzm wobec jakichkolwiek kategorycznych prognoz i autorytatywnych tez. Ostatnie ruchy sondażowe i wycen z rynków predykcyjnych skasowały jednak momentum, które było dotąd po stronie D. Trumpa a wynik jest znów rzutem monetą. Odzwierciedla to otwarcie rynków obligacji po weekendzie z klasyczną luką (niższe rentowności). Weekendowe przesunięcie szans z powrotem na 50:50 oznacza, że żaden rezultat nie jest w pełni wyceniony i reakcja będzie tak czy owak znacząca. Znacząca, czyli jaka? Najlepszy scenariusz dla obligacji (= najniższe stopy) to zwycięstwo Harris i podzielony lub republikański Kongres. Najgorszy to pełny triumf Republikanów. Dodatkowo, harmonogram napływu wyników cząstkowych sugeruje, że noc powyborcza może być pełna zmienności, podobnie jak ta sprzed 4 lat. Czy w środę rano będziemy już znać zwycięzcę? Niekoniecznie. To samo dotyczy kontroli nad Kongresem, która jest kluczowa dla kształtu polityki fiskalnej w USA.  Po wyborach uwaga rynków od razu przeniesie się na listopadowe posiedzenie Fed, które najpewniej przyniesie cięcie stóp. Bank centralny się jednak nie będzie spieszył z obniżkami (dowiezie cięcie o 25pb) i można spodziewać się powtórzenia wrześniowej retoryki.  
• POLSKA: W czwartek bez większych zmian, w piątek złoty się osłabiał pod nieobecność krajowych inwestorów. Wizyta EUR-PLN w okolicy 4,36-37 była jednak przejściowa i nowy tydzień rozpoczynamy blisko 4,35. Rynek SPW przegapił piątkowy rollercoaster,  ale ostateczny wpływ ostatnich wahnięć zagranicznych benchmarków może być zerowy i czwartkowe poziomy rentowności są adekwatnym punktem startowym. W tym tygodniu znów czynniki krajowe (tym razem RPP) zostaną przesłonięte przez amerykańską wielką politykę. Próbkę tego, jak mogą reagować krajowe aktywa, widzieliśmy już w poprzednich tygodniach. Triumf Donalda Trumpa będzie zatem okazją do dalszego osłabienia złotego i wyprzedaży obligacji. Tym niemniej, rynek później będzie poszukiwał szans na odkupienie przecenionych krajowych aktywów. W jakim punkcie, nie wiemy.   

Kalendarz najważniejszych odczytów makroekonomicznych w bieżącym tygodniu znajduje się tutaj.