Paryż, Buenos Aires, Tel Awiw, Nowy Jork

Paryż: 1930
Pierwsza zagraniczna placówka to Oddział w Paryżu (decyzję o otwarciu podjęto jeszcze w 1929 roku). Francuska sieć oddziałów i biur rozwijała się dynamicznie, próbowano dotrzeć z ofertą do jak największej liczby emigrantów. Na przykład w 1934 r. Oddział w Paryżu rozesłał 90 tysięcy listów indywidualnych adresowanych do niemal wszystkich Polaków mieszkających w rejonie; rozdano 270 tysięcy druków reklamowych. W 1938 roku Oddział prowadził niemal 27 tysięcy książeczek oszczędnościowych, a wprowadzone w 1936 roku wkłady dwuwalutowe zabezpieczające przed ryzykiem wahań walutowych uchroniły emigrację przed utratą około 60 milionów franków. Placówka angażowała się także w działalność pozabankową (nagrody dla uczniów polskich szkół, stypendia, czytelnie, biblioteki, zakup "Księgarni Polskiej" firmy Gebethner i Wolff, internat dla ubogich, fundusz na budowę Domu dla Starców, Wdów i Sierot w Lens).
Buenos Aires: 1931
W 1931 w argentyńskim Buenos Aires rozpoczyna Spółka Banco Polaco Polska Kasa Opieki S.A. - organizacyjnie Banco Polaco był podmiotem niezależnym, ale kapitałowo ściśle powiązany z Bankiem Pekao. Banco Polaco przyjmował wkłady oszczędnościowe, przekazy, prowadził rachunki bieżące, sprzedawał karty okrętowe, obsługiwał wymianę handlową z Polską. Dział pocztowy za darmo doręczał emigrantom korespondencję (25 tysięcy adresów), w Buenos Aires emigranci korzystali z czytelni polskiej założonej przez Banco Polaco. Pracownicy banku byli wysyłani na każdy przypływający z Polski statek, gdzie pomagali w załatwieniu licznych spraw bankowych (wymieniali waluty, skupowali czeki) oraz służyli informacjami na temat pobytu w Argentynie. W 1937 roku wkłady oszczędnościowe wyniosły 2,2 miliona peso a obrót przekazowy 7,6 miliona. Po wojnie gospodarska argentyńska znalazła się w recesji. Ostatecznie Banco Polaco został w 1955 sprzedany, a nazwa zmieniona na sprzedano w 1955 r. Jego nazwa została zmieniona na Banco Continental S.A.
Tel-Awiw: 1933
W 1933 roku powstaje oddział w Tel-Awiwie przy ul. Allenby 88 (tereny ówczesnej Palestyny) aby wspomagać polskich Żydów, którzy osiedlili się w Palestynie. Szacuje się, że w latach 1923-1937 z Polski do Palestyny wyemigrowało 114 tys. Żydów, którzy stanowili blisko 40 proc. nowych mieszkańców tego kraju. Polska diaspora była bardzo liczna i aktywna. Oddział Banku Pekao w Tel Awiwie w krótkim czasie stał się więc "nieurzędową ambasadą kulturalną". Już w dniu otwarcia wydano kilkaset książeczek czekowych. W ciągu pierwszego roku działania Oddział dokonał 6800 przekazów, rok później 30 000, a w 1935 roku 47 000. W latach 1933-1935 Oddział w Tel Awiwie przekazał do Polski 340 000 lirów palestyńskich, a z Polski do Palestyny przesłano 525 000 lirów. Bank był też zaangażowany w promocję wymiany handlowej między Polską a Palestyną. Miejscowe firmy eksportowały między innymi pomarańcze, winogrona, oliwki, a z Polski przywożono drewno, żywność i wyroby przemysłu maszynowego - wiele z transakcji było finansowanych ze środków zebranych na 5 800 rachunkach prowadzonych wówczas przed Oddział. Oddział organizował w Palestynie m.in. obchody Międzynarodowego Dnia Oszczędzania, propagował wiedzę o bankowości wśród miejscowej ludności.
Nowy Jork: 1939
Pierwsza placówka w Stanach Zjednoczonych powstaje w 1939 roku w Nowym Jorku. Starania o otwarcie placówki w największym skupisku polonii czyniono od 1933 roku. Ze względu na rygorystyczne wymogi stawiane przez tamtejsze władze Oddział na Manhattanie udało się otworzyć 1 marca 1939 roku, ale wybuch wojny uniemożliwił mu rozwój.
 
Powrót do listy