Dziś GUS równolegle opublikował dane o produkcji przemysłowej (-1,5% r/r) i budowlanej (-9,3% r/r) – pierwsza z nich rozczarowała rynek, który spodziewał się stagnacji, druga nas, bo nasze oczekiwania wskazywały na mniejsze spadki. Tym niemniej, wszystko wskazuje na to, że w IV kwartał nie będzie powtórką z poprzedniego i wzrost PKB przyspieszy do ok. 3-3,5% (dokładniejszą prognozę podamy po jutrzejszych danych o sprzedaży). Oto dlaczego.

Kwartalna dynamika produkcji przemysłowej i budowlanej (kw/kw s.a., średnia sektorowa)

Źródło: GUS, Macrobond, Pekao Analizy

Przemysł

Wynik przemysłu w październiku był zagadkowo dobry, ale niezależnie od przyczyny, byliśmy całkiem przekonani, że listopad przyniesie odreagowanie, tj. wyraźny spadek produkcji. Wprawdzie nieco przeszacowaliśmy ten efekt, ale jego nałożenie się na bardzo niekorzystny kalendarz (-4 dni robocze w ujęciu m/m) zapewniło powrót dynamiki produkcji przemysłowej pod kreskę. W ujęciu rocznym spadła o 1,5%, w ujęciu miesięcznym (po odsezonowaniu) – o 2,8%. Tym samym, z październikowego wystrzału ostała się tylko 1/3. Tym niemniej, IV kwartał b.r. zapisze się w annałach jako najlepszy od przełomu 2021 i 2022 r. – jeżeli założymy brak zmian produkcji w grudniu, średnia produkcja w kwartale wzrośnie o 2,2% kw/kw.

Indeks produkcji przemysłowej (luty 2020 = 100%)

Źródło: GUS, Macrobond, Pekao Analizy

Produkcja przemysłowa systematycznie wygrzebuje się z dołka z przełomu 2022 i 2023 r., ale dzieje się to w wymagającym otoczeniu. Popyt zewnętrzny pozostaje słaby, nie pomaga też inwestycyjna flauta w kraju. W horyzoncie roku należy jednak spodziewać się poprawy na większości frontów: odbiją inwestycje, powszechnie oczekuje się przyspieszenia wzrostu gospodarczego główny partnerów handlowych Polski a sentyment jest już teraz relatywnie dobry. Rok kończymy zatem z umiarkowanym optymizmem co do perspektyw dalszej odbudowy aktywności w tym sektorze.

Budownictwo

To już piąty raz w tym roku (i czwarty z rzędu), gdy spadek produkcji budowlanej jest z „9” z przodu. Wynik listopada jest, co ciekawe, nieco lepszy, gdy popatrzy się na dynamikę m/m. Listopad to bowiem +2,7% m/m po odsezonowaniu. Szerszy obraz sektora jest jednak tak pesymistyczny, jak w poprzednich miesiącach. Jesteśmy prawdopodobnie blisko cyklicznego dołka (w 2016 bylibyśmy już za nim, por. wykres poniżej). W kolejnych miesiącach odbicie inwestycji publicznych powinno zwiększyć popyt na usługi budowlane i sprowadzić dynamiki produkcji budowlanej i samych inwestycji ogółem powyżej zera. W przeciwną stronę będzie działać hamowanie aktywności w budownictwie mieszkaniowym w związku z wysoką podażą i przedłużaniem się okresu obowiązywania wysokich stóp.

Porównanie produkcji budowlanej w wybranych cyklach inwestycyjnych (średnia w roku poprzedzającym = 100%)

Źródło: GUS, Pekao Analizy